Up the East Coast – Part I

Bijna 2 maanden nadat ik in Sydney afscheid van mijn ouders genomen heb, mag ik in dezelfde stad mijn broer welkom heten in Australië. Samen gaan we in de maand maart van Sydney naar Cairns reizen. Hij heeft een mooi hotel geregeld in de wijk King Cross, nabij Oxford Street en na al die goedkopere accommodaties in Western Australia is het prettig in een goed bed te slapen. Hoewel het mijn 3e bezoek aan Sydney is, heb ik dit gedeelte van de stad nog niet eerder gezien. Natuurlijk bezoeken we ook alle bekende plekken: Harbour Bridge, Circulair Quay, The Rocks en Darling Harbour. De volgende halte is Newcastle en het verderop gelegen Nelson Bay in de baai van Port Stephens. Vanuit het uitkijkpunt bovenop Tomaree Head hebben we een mooi uitzicht over de zee, de baai en het strand. Jammer genoeg is het geen goede plek voor snorkelen, maar een beetje luieren op het strand kan ook geen kwaad!

De eerste van vele busritten volgt, want onze reis gaat verder per Greyhound touringcar naar Coffs Harbour. Dit stadje heeft twee gezichten, die van het ‘standaard’ business centre en de toeristische haven. Ons verblijf hier is een opstapje voor de Waterfall way, een autorit door het met tropisch regenwoud begroeide binnenland van North South Wales. Onderweg moeten we de Great Dividing Range beklimmen, een van de langste bergstroken in de wereld en de reden waarom hier regenwoud bestaat. Achter deze bergen wordt het gebied als maar droger tot je uiteindelijk de woestijnachtige Outback bereikt. Nabij Dorrigo maken we een bushwandeling naar twee prachtige watervallen. Gelukkig laten de leeces (bloedzuigers) mij wel met rust. Het zoeken naar een overnachtingsplek blijkt een uitdaging te zijn, want in het stadje Armidale zijn door een wijn- en muziekevenement alle accommodaties al maanden van tevoren volgeboekt. In Guyra, 50km verdop, vinden we onderdak in een pubhotel. Een plaatselijke kroeg met wat kamers op de bovenste verdieping. Ja, ook dat kan ik aan mijn lijstje toevoegen! De volgende dag moeten we een flink stuk onverhard rijden om het hoogste punt van het New England National Park te bereiken. De laaghangende bewolking en mist verhullen het uitzicht, maar met de autorit zelf was het al de moeite waard. Terug in Coffs Harbour pakken we ’s avonds gelijk de bus naar Byron Bay. In dit kunstzinnige dorpje hangt een gemoedelijke en prettige sfeer, een echte verzamelplek van allerlei backpackers. Wij hebben ons kwartier gemaakt in een bungalowtje op een vakantiepark. Byron Bay bevindt zich op het meest oostelijke puntje van het vasteland van Australië, en daarmee heb ik voor mijn gevoel alle windstreken van het land aangedaan. Na 2 leuke dagen maakt de 5e capital city in mijn reis zijn opwachting. Brisbane is de hoofdstad van de regio Queensland en heeft in korte tijd een spectaculaire groei doorgemaakt. De stad wordt door de gelijknamige rivier in een noord- en zuiddeel gesplitst. De vele bruggen maken de stad goed bereikbaar en geeft het een beetje een metropolistische cachet.  De noordkant is het centrum met de kantoren en winkels, terwijl op de zuidkant de meeste musea en recreatiegebieden liggen, waaronder een kunstmatige lagune met strand en het Lone Pine Koala Sanctuary.

De volgende halte op het Northbound-traject van de Greyhoud is het stille havenstadje Hervey Bay: het vertrekpunt voor de tochten naar Fraser Island, het grootste zandeiland ter wereld. Na een korte overtocht met de ferry, worden we ingescheept in een 4WD bus, die over de zandpaden en het strand scheurt. Door het slechte weer in de maand januari is een aanzienlijk deel van de zandduinen door de zee weggeslagen en het is alleen met de stuurvaardigheid van onze chauffeur dat wij als enige bus over de rotsen op het strand komen. Niet geheel zonder schade krijgen wij hierdoor wel the Coloured Sands en het wrak van de Maheno te zien. De wandeling door Central Station, Elli Creek en Lake Wabby zijn de andere hoogtepunten. Terug op het resort van Eurong spelen we een potje minitennis, want met kinderrackets en zachte tennisballen voorhanden is dat mijn enige trainingsmogelijkheid voor de tenniscompetitie in april. Be prepared, zogezegd!