Abel Tasman Coastal Freedom Walk

4 november 2012 - Abel Tasman National Park, Nieuw-Zeeland

 

Zoals een ieder op de middelbare school bij geschiedenisles leert, is Abel Tasman de echte ontdekker van Nieuw Zeeland.  Alleen verder dan het strand is hij nooit gekomen, omdat hij een groep Maori inzicht kreeg en de aftocht heeft geblazen. Daarna heeft meer dan 100 jaar lang geen enkele explorer Nieuw Zeeland aangedaan tot James Cook, natuurlijk. Het nationale park heeft wat weg van Manuel Antonio in Costa Rica, waar ik in 2011 ben geweest. De track brengt je via verschillende etappes naar het noorden. Ik heb ervoor gekozen een deel van de route te doen, omdat je afhankelijk bent van het getij en de watertaxi terug niet te vergeten. Zondag wordt ik aan het strand van Torrent Bay afgezet en loop de route via Bark Bay naar Onetahuti. Bij elkaar ongeveer 14km langs de zeekant van de Tasman Bay. Je komt langs parelwitte stranden, afgelegen baaien, uitzichtpunt over zee en snellestromende beekjes. Helaas houdt het getij mij tegen om de route te vervolgen, want aan het einde van het strand bij Onetahui blokkeert een beek de overtocht naar Awaroa. De afgesproken watertaxi brengt mij terug naar het gehucht Marahua, waar ik op de camping sta. Als bonus krijg ik een zeehond te zien!  
 
Maandag het tweede deel van de etappe, eigenlijk dus het 1e stuk van de route van Marahua naar Anchorage. Het wordt een flinke wandeling en ik start daarom 's ochtends om 8uur met lopen. Na een kleine 14 km langs de kust en door het kustgebergte bereik ik na 3 uur de baai van Anchorage. Ik heb verschillende opties voor de terugtocht. Ik kies ervoor de doorsteek te maken naar de andere kant van Torrent Bay en daarna via een 'inland track' terug te gaan naar Marahua. Het begint langzaam vloed te worden, dus het wordt natte voetenwerk. Het scheelt aanzienlijk in afstand, maar ik moet wel een beek doorkruisen om het pad weer op te pakken. Het is zeker nog geen zomer, want het water is echt steenkoud! Met droge voeten begin ik aan de klim van het kustgebergte. In tegenstelling tot het bijna geplaveide pad van de track zelf, is dit echt naar boven klauteren over boomwortels en watergeulen. Het ene moment loop je door bos en het andere moment sta je op kale rotsen. De natuur is afwisselend en het pad gaat behoorlijk steil omhoog. Na een kleine 2 uur sta ik op bijna 1100m boven zeeniveau en splitst het pad zich weer terug naar de kust. Vanuit dit punt heb je schitterende vergezichten over het Noord-Eiland. De afdaling gaat een stuk relaxer en het pad gaat meer glooiend naar beneden. Eerder dan verwacht sta ik weer op het punt waar ik 's ochtends om 9uur langs ben gelopen. Met een voldaan gevoel keer ik na een tocht van 7 uur en waarschijnlijk ergens rond de 25km terug op de camping. Een mooie dag! 
 
Op de weg naar Nelson Lakes National Park heb ik een stop bij de Ngarua Caves. Je kunt merken dat de vakantiedrukte nog moet komen, want ik ben de enige klant voor de 10am tour. In tegenstelling tot Waitomo is dit een 'droge' grot en enkele duizenden jaren geleden gevormd door regenwater wat het gesteente heeft doen uithollen. Het is een beetje amateuristisch opgezet, maar dat maakt het gelijk leuk. De oudere dame vertelt met vole enthousiasme over de bijzonderheden, waaronder de skeletten van de uitgestorven Moa (een soort kleine struisvogel) en het recente bezoek van een geoloog. De 2e stop is voor Rabbit eiland. Dit beschermde gebied is een brug tussen de zee en het vaste land. En je kunt een rondje MTBen! In hardlooptermen noemen we dit een hersteltraining. 
 
De rit wordt vervolgd naar het plaatsje St. Arnaud wat de kern van het Nelson Lakes NP is. De door een gletsjer gevormde dallen met haar twee meren is een idillische omgeving van de oorsponkelijke flora en fauna. Een tweetal korte wandelingen geven je een indruk van hoe Nieuw Zeeland ongeveer 100 jaar geleden eruit zou hebben gezien, toen geen invloeden van buitenaf de natuur geweld aan deden. De bergen halen een hoogte van ruim 1600m en geven echt een alpengevoel van Zwitserland in de zomer. Morgen ga ik iets verderop een MTB-route fietsen. Kijken of het vergelijk inderdaad gemaakt kan worden! 

Foto’s

6 Reacties

  1. Pa:
    6 november 2012
    Hoi, mooi verhaal. Zuid-eiland lijkt spectaculairder dan Noord. Wordt het op deze manier vel over been naar huis?
  2. Ankie:
    6 november 2012
    Blij weer iets van je te horen,je gaat wel tot het uiterste!! Geniet er wel van!
  3. Patrick:
    6 november 2012
    Yo Wil,

    Zeker weer mooi verhaal. Op de middelbare school heb ik toch wat hoofdstukken gemist ;-)
    Lekker actief, ouwe suppert.
    Veel plezier!

    Pat
  4. Hetty:
    7 november 2012
    Hi Wilco,
    Thanx voor de geschiedenisles update. Het volgen van een track, door beekjes e.d. komen mij bekend voor van een ervaring in Oost Canada. Ook toen heb ik vele kilometers afgelegd maar dat kwam doordat we verdwaald waren...;-)...Zo te merken pak je het beter aan en geniet je er dus ook meer van. Ben benieuwd naar de foto's.
    Geniet van je Milka-moment.
    Hetty
  5. Matthijs:
    7 november 2012
    Tjoh!

    Klinkt allemaal weer top.
    Ik ben zelf ook weer wat wijzer geworden... altijd handig een stukje extra geschiedenis.

    Kijk al uit naar je volgende verhaal en meer foto's natuurlijk.

    Greets

    ps: nog geen last van de Dirk? (Kuit)
  6. Wilco:
    7 november 2012
    De conditie houdt het goed, dus fysiek geen problemen. Keep your fingers crossed