The drive south

21 december 2012 - Adelaide, Australië

Sommige buschauffeurs reageren als een drillsergeant op het moment dat het inladen van bagage en passengiers niet naar wens verloopt. Mijn Greyhound bus arriveerde met een vertraging van ruim 45 minuten in Alice Springs en het humeur van de beste man was daarmee naar een diepte gedaald. Met een reisafstand van ruim 9 uur in het voortuitzicht is het dan alleen maar hopen op een goede afloop! Hoe de vertraging precies is ontstaan, blijft in mist gehuld maar een reden ligt wellicht in het bezorgen van postpakketten langs de route. Greyhound is namelijk ook de plaatselijke postbode.

Door de vondst van opaal in het midden van de woestijn heeft het dorpje Coober Pedy zich ontwikkeld tot een unieke locatie. Door de hoge temperaturen werden complete woningen uit het gesteente gehakt, zodat de mensen ondergronds konden wonen. Mijn hostel is gevestigd in een mijngang en ligt een paar meter onder de oppervlakte. Het is niet alledaags dat je zoiets kan meemaken. Het doet een beetje vreemd aan, maar praktisch is het enige verschil het ontbreken van het daglicht bij een zonsopgang. Het is erg rustig met toeristen, waardoor Danny (de manager van de hostel) mij een prive-rondleiding door het ondergrondse van Coober Pedy geeft; kleine kerkjes, 5kamer-woningen, een uitgeputte mijn. Leuk te zien hoe de mensen toch het beste ervan maken. In de avond gaat alweer mijn nachtbus naar Adelaide, vergelijkbaar met een rit naar een willekeurige wintersportplaats in Frankrijk alleen het aantal bochten onderweg is op 1 hand te tellen. Vroeg in de ochtend  arriveer ik op de plaats van bestemming en heb ik ruimschoots de tijd de stad Adelaide te verkennen. Na een lange busrit is niets beter dan de zuivere lucht van een botanische tuin op te snuiven. Met een kop koffie in de hand krijg ik van een enthousiaste gids uitleg over de planten en bloemen in de regio South Australia. Het centrum van Adelaide bestaat uit een ruit van horizontale en verticale straten omringt door een groene zone en doorkruist door de Torrent Rivier. Aan de oevers van de rivier wordt het jaarlijkse concert 'Carrols by Candlelight' gegeven met optredens van allerlei lokale beroemdheden. Probeer alle kerstliedjes in het engels maar eens mee te zingen, dat is geen gemakkelijke opgave. Echt een familie-uitje met een grootste opkomst en afgesloten met vuurwerk!

De volgende ochtend moet ik vroeg op voor de 2-daagse toer naar Kangaroo Island. Een gemixt gezelschap wordt geleid door de spraakzame gids Scott. Na de ferryovertocht krijgen we het nodige wildlife te zien; sea lions op het strand en fur seals op de rotsen. Een wandeling naar de Remarkable Rocks hoort ook op het programma; bijzondere rotsformaties als restant van een niet uitgebarsten vulkaan. Ik had verwacht dat het eiland groener zou zijn, maar het gras is na een periode van weinig regen geheel verdoord en een paar jaar geleden heeft een grote bosbrand veel bomen vernietigd. De tol van 2 korte nachten en een temperatuurverschil van meer dan 15 graden wordt 's avonds opgeeist. Een goede nachtrust doet echter wonderen, want met hernieuwde energie ga ik de 2e dag in. Met een korte bushhike zien we kangaroe's en guyana's, een wandeling door een sanctuary ontdekken we koala's in de boomtoppen, sandboarden van duinen en kanoen op een rivier en tenslotte een duik in de zee bij een prachting strand (Hanson Bay). Een geslaagde 2 dagen op Kangaroo Islands! 

Terug in het stadse van Adelaide maak ik gebruik van de gratis fietsen voor een ritje door de omgeving. Deze keer geen heuvels beklimmen of kilometers maken, maar relaxt de stad beter ontdekken; de straatjes met de vele cafes en restaurants, Chinatown, de uitgestrekte parken en het drukke winkelgebied. Na alle opgedane indrukken trakteer ik mijzelf op een bioscoopbezoekje; de Bondfilm Skyfall. Op een halfuur van het centrum van Adelaide bereik je met de tram het strand van Glenelg. Op deze zonnige dag is het flaneren over de promenade en de pier afgewisseld met een zonnebad aan de zee. Hoewel South Australia een gematigd klimaat heeft, schommelen de temperaturen in deze dagen aanzienlijk; van 15 graden 's avonds tot boven de 30 graden overdag. In vergelijking met het winterse Nederland natuurlijk zeer aangenaam, maar toch prettig dat ik niet al mijn truien met de post terug heb gestuurd. Ik ga mij nu opmaken voor Sydney in Kerstsfeer, want de komende 2 weken verblijf ik in een appartement in het noorden van deze stad (net over de Harbour Bridge). Met de feestdagen voor de boeg wordt het een vreemde gewaarwording de zomers outfit aan te trekken; wat voor zwembroek draag je eigenlijk bij een kerstmuts; iemand suggesties?  

5 Reacties

  1. Patrick:
    21 december 2012
    Makkie, een rode speedo :) Alvast fijne kerstdagen mate
  2. Marika:
    21 december 2012
    Wil, hele fijne feestdagen! En ik zou voor de rode neus gaan;-). X
  3. Hetty:
    21 december 2012
    Hi Wilco,

    Ben benieuwd naar de foto met zwembroek en feestmuts...;-)..
    Hele fijne feestdagen gewenst!
  4. Chiel:
    22 december 2012
    Jo Wil,

    Ik zeg zo'n Borat outfit.......

    Fijne dagen vriend en ga lekker los in Sydney.

    Gr.

    Chiel
  5. Tess:
    25 december 2012
    He wil fijne feestdagen en alvast gelukkig nieuwjaar!!!