Top End Part 3

  

De 4WD staat exact om 6:05pm voor de stoep van het hostel in Alice Springs. Ik had niet gedacht dat Uluru op ruim 600km afstand van Alice Springs ligt en met enkele stops bij zogenaamde roadhouses komen we in de loop van de middag aan op onze campingsite. De groep bestaat uit 15 personen; een zeer gevarieerd gezelschap van Noren, Zwitsers en Amerikanen die naar het blijkt voor het eerst gaan kamperen. Dat wordt lachen! De groep kijkt wat vertwijfeld rond naar de sobere tentjes en een kampvuur. Na de lunch wacht Ayers Rock op ons. Deze machtige heuvel verrijst uit het woenstijnlandschap; Uluru heeft een belangrijke betekenis voor de Aboriginals. Onze praktisch ingestelde gids Adam legt ons uit hoe we de vormen in de rots moeten interpreteren. Althans de liederen en ceremonies zoals met een Tjukuritja vanuit de historie  overgeleverd zijn. Gedurende de geschiedenis heeft een andere Aboriginals volk de rots 'geadopteerd' waardoor de diepte in de verhalen soms ontbreekt. Van de  oorspronkelijke 520 Aboriginal countries is door de tijd heen een hoop cultuur verloren gegaan. Praktisch loop je een rondje van 5km rond de belangrijkste plekken van de rots. Het mooiste is natuurlijke een zonsondergang met een weerkaatsing van het aardse rood van the Rock. Helaas, door een zandstorm wordt Uluru gehuld in een mist. Het is grappig te zien dat andere tours gewoon hun wijn uitgestald hebben op de sunset parkeerplaats. Altijd lekker zand in je eten! Wij laten dit tafereel achterons en begeven ons terug naar de campingsite. Onze gids probeert tegelijkertijd een maaltijd op houtvuur te bereiden en een klein probleem met de 4WD op te lossen, wat leidt tot een beetje deorganisatie van de groep. Iedereen schuifelt wat doorelkaar heen in afwachting van wat komen gaat. Geen ideale start van de tour.

 

Voor de drukkende hitte uit rijden we vroeg in de ochtend naar Kata Tjuta voor een hike door de Valley of the Winds. Door geologische omstandigheden zijn de rotsen totaal anders gevormd dan Uluru wat een bijzonder mooi gezicht geeft. Een leuke wandeling door een uniek landschap. In de middag wordt de tocht vervolgd naar Kings Canyon Cattle Station voor een nacht in een swag;een slaapzak voor in de buitenlucht. Het lijkt erop dat elke nacht een beetje primitiever wordt, want de toiletpotvstaat in een outhouse en de douche is een houten hut. Sommige gezichten in het gezelschap betrekken een beetje, maar de stemming begint er wel een beetje in te komen.

 

De 3e dag staat in het teken van Kings Canyon, een door erosie gevormde 'scheur' in de aarde. Het weer is ons niet ongunstig gezind. De bewolking zorgt ervoor dat de 200m hoogteverschil van hartattack-hill in een goede omstandigheden beklommen kunnen worden. Daarna opent zich een prachtige wereld van rotsformaties en vergezichten. De wandeling brengt je ook naar the garden of Eden, een groene oase van water en beplanting en zeker 10 graden koeler dan op het hogerliggende plateau. Een unieke ervaring! De 4WD wordt ingeschakeld voor de 220km over dirt road van de Mereenie Loop naar Glen Helen. Ik kan zeggen dat zeker hoofden tegen het plafond zijn gekomen. De groep splitst zich en voor de laatste 2 dagen is de voertaal van het kleine 6tallige gezelschap Zwitsers-Duits (wat echt niet te volgen is). De leuke mensen zijn wel overgebleven en dat is een hele vooruitgaan. Net achter de campingground stroomt een rivier, die zich door een gorge heeft geklieft en al zwemmend torent de rotsformaties boven je hoofd. Mooie plek! 

 

Met een kleine groep heb je meer vrijheid van het programma en onder het genot van een biertje valt de keuze op Ormiston Gorge in de West MacDonnell Ranges. Een dat is een goede keuze gebleken. Ik heb nog nooit zoveel kleuren rood gezien als in dit gebied; echt geweldig. Zonder twijfel de beste wandeling van de tour. Een welverdiende plons in Ellery Creek is aan mij goed besteed na de inspanningen van de ochtend. De overnachting is een verhaal apart. We nemen een sluipweg vanaf de Namatjira Drive  richting de oude Stuart Highway. En de term 'in de middle of nowhere' is zeker van toepassing op onze overnachtingsplek. Alleen een kampvuur verraadt dat kamperen op deze plek vaker gebeurd. Je wordt omringd door het geluid van cicada's en dingo's zonder te weten wat nog meer in de nacht rondspookt. Best overweldigend slapen in de bush!

 

Op de laatste dag krijgen we een kleine concertje voorgeschoteld van Dinky de zingende dingo (kijk op You Tube voor de show). Ben niet zo van dit soort dingen, maar goed het is onderdeel van de toer. Het meest interessante is de ontmoeting met Loy. Deze spraakzame tante geeft ons een rondleiding over het land van haar Aboriginal familie. Openhartig praat zij over haar cultuur met alle goede en slechte elementen. Het is prachtig te horen hoe verweven de Aboriginal met hun country is. In een cirkel van halve kilometer kan elke plant of boom gebruikt worden als voedselbron of medicijn. En dat alles zonder een woord op papier gezet te hebben, puur door mondelinge overlevering  van ouders op kinderen. Terug in Alice Springs wordt de toer afgesloten met een etentje in Monte's en ben ik hart toe aan een rustdag. Alles bijelkaar ben ik meer dan 10 dagen onderweg geweest en heb misschien wel 5000km afgelegd. Alles bijelkaar een uitermate geslaagde 1e 14 dagen in Australie. Nu op naar Coober Pedy, Adelaide en Kangaroo Island.