Wellington cycled

Het voorjaar is echt aangebroken, in ieder geval mijn 2 dagen in Wellington, want met een stralendblauwe lucht en een zonovergoten stad is het goed vertoeven. De camping, meer een uitvergrote parkeerplaats, in de wijk Newlands net buiten de stad, hoort niet echt bij de top 10 plekken. En voor die prijs verwacht je toch iets meer...
De stad zelf heeft natuurlijk de drukke winkelstraten met de bekende merken en fastfoodketens. De boulevard daarentegen is echt een ontmoetingsplek voor de inwoners en tegelijkertijd een recreatiezone voor hardlopen, rugby en voetbal. Net als Hong Kong heeft ook Wellington een (kleinere versie) van een cable tram. Vanaf de top heb je een wijds uitzicht over de stad en haar haven. De wandeling door de botanic garden is aangenaam en brengt je weer terug naar het centrum. Aan de boulevard ligt het museum Te Papa, wat gratis te bezoeken is en een breedgeoriënteerde collectie heeft. Met een aantal interactieve elementen wordt de geschiedenis van Nieuw Zeeland vertelt. Vooral de gratis wifi is een pluspunt, alle updates zijn weer geïnstalleerd! Een beetje rondhangen en relaxen in het zonnetje is, na de fysieke inspanningen van de laatste dagen, een welkome afwisseling.

In het visitor informatin centre heb ik wat kaarten van de omgeving bemachtigd en wel ja..je kunt een rondje langs de kust fietsen. Eerst moet ik een weg zien te vinden vanaf de camping naar het startpunt van de route. Je kunt de autosnelweg nemen, want dat is hier normaal. Maar dat vind ik wat overdreven. Door de heuvels is een alternatief. En geeft gelijk een mooie gelegenheid de buitenwijken te zien. Het is hoofdzakelijk bergaf met een forse afdaling naar het centrum. Denk niet dat ik de terugweg omhoog ga fietsen. Ik zag namelijk een spoorlijn die mij ongeveer naar Newlands brengt. Later vanmiddag maar even bij het centraal station informeren. In de tussentijd merk ik dat de remmen niet helemaal naar behoren werken. En wat blijkt de achterremblokken zijn na amper drie weken helemaal versleten. Na de tocht een fietsenmaker opzoeken. De fietsroute is vlak en brengt je via de vele baaien naar de open zee. Tijdens het eten van de lunch kijk over de zee uit en zie de sneeuwbedekte toppen van de bergen op het Zuid-eiland in de verte liggen. De gedachte of je daar ook kunt skiën, gaat door mijn hoofd! Uiteraard is de fietsroute niet geheel vlak (het is immers geen Nederland) en na een flink stuk valsplat bereik ik Wellington. Gelukkig staan op de fietskaart ook de bikeshops. Na drie keer is het scheepsrecht en heeft de mechanieker tijd voor het vervangen van de remblokken. Normaal zou ik dat zelf doen, maar ja als je de materialen niet hebt, wordt het moeilijk. Geeft mij de gelegenheid een bakje koffie te nemen en de beentjes op een grasveld te strekken. Na het ophalen van de fiets, richting treinstation. En jawel, de trein stopt vlakbij de camping. Een ticket kost 4 dollar, fietsen is gratis maar weegt niet op tegen het gemak de heuvels aan je voorbij te zien glijden. Hopelijk is het morgen ook een kalme zee!