Van West Coast naar Wanaka

Vanaf Punakaiki volg ik State Highway 6 verder naar het zuiden. Met aan de linkerhand de Southern Alps en aan de rechterhand de kustlijn van de Tasman Sea is dit gebied niet gevrijwaard van regen. De Warme lucht van zee wordt door de bergen omhoog geduwd en vormt dan regenwolken. Het ene moment heb je de zon in de rug en het andere  moment wordt je gegeseld door zware regen en hagel. Het gevolg is een weelderig regenwoud met een rijk aan flora en fauna. Na het passeren van Greymouth gaat het richting het plaatsje Hokititka. In de plaatselijk bibliotheek is gratis internet en in deze contreien is mijn mobiele internetsignaal namelijk niet erg sterk. Ik lees dat we een nieuw kabinet hebben en Obama herkozen is. Ben ik ook er op de hoogte!

De autorit wordt afgewisseld door brede valleien, watervallen van bergen, korte klimmetjes en dan weer zicht op de zee. In de tussentijd blijft het ook aan 1 stuk door regenen. We geven de moed niet op en aan het einde van de middag bereik ik Franz Josef Glacier. Het is uniek dat een gletsjer zo dicht in de buurt van zee te bewonderen valt. Een wandeling (met regenpak) brengt je tot 500m van de terminal. De kracht van een gletsjer zie je vooral door het pad achtergelaten nadat het ijs zich heeft teruggetrokken uit de vallei. Tegenover zoveel ijs en sneeuw is niets opgewassen. Nu ik toch een nat pak heb, ben ik gelijk doorgereden naar de 25km zuidelijker gelegen Fox Glacier. Deze gletsjer is net weer anders gevomd en in de terminal zie je zelfs het kristalblauw gekleurde ijs tevoorschijn komen. Hoewel het weer troosteloos is, maakt zo'n natuurpracht veel goed. Maar helemaal doorwerkt zijn, is ook niet alles en sneller dan gewenst, blaas ik de aftocht naar de camping.

Het voordeel van een regendag is dat het uitstekend reizen is en dat komt vandaag helemaal goed. Ik ben vroeg wakker. Om 9uur stap ik in de wagen naar Lake Matheson. Op een mooie zonnige zomerse dag kun je in dit spiegelmeer perfecte foto's maken van de alpentoppen. Helaas, hoewel een flauw zonnetje doorbreekt, gaat het gebergte schuil onder een wolkendek. Wel foto's van een ganzenpaar met kuikentjes gemaakt! Van de kleine dingen moet je een deugd maken; een kopje koffie op een zalmkwekerij, een wijds gezicht over de zee bij Knights Point en een kijkje bij Ship Creek. Bij Haast Junction buig je van de zee af en moet je de pas over richting de Otago regio. Het landschap van grootste meren onder de schaduw van met sneeuw bedekte toppen van alpen maak de autorit geen straf. Het panorama staat opzich zelf! Vroeg in de middag arriveer ik in Wanaka (het kleine broertje van Queenstown) en pak de fiets voor een korte tochtje door de omgeving. Wederom kom ik tot de conclusie dat een technisch MTB-park met scherpe korte bochten en jumps niet echt mijn 'cup of tea' is. Maar ondanks een kleine crash tegen een boom, kom ik ongeschonden het bos uit. De fietsroute langs Lake Wanaka ligt meer in mijn straatje. Op de terugweg heb ik al het droogweer opgebruikt en moet de regenjas aan. Gelukkig is de camping met warme douche niet ver.